خواب بیهوده دو ساعت اضافه تر...
....
یک سه نوازی از شوبرت، ویولن، ویولن سل و پیانو یاد آور روزهای آرامش و سر خوشی، برخلاف بیشتر آهنگ های شوبرت که همیشه برایم مرموز بوده اند این یکی چه به دلم می نشیند...
ارکستر فیلارمونیک برلین، رهبر ارکستر جوان با آن موهای مجعدش خوب خلی است ! موسیقی با صدای شوخ و تو دماغی باسون آغاز می شود،صدای پر حجم سازهای بادی بلند می شود، طبل حالت نظامی به آهنگ می بخشد، شیپور، فرنچ هورن، ترومبون... ویولن ها روی سیم "می" زیر می نوازند با آرشه های ریز و ناگهان صدای فلوت با صدای دو بلز همراه می شود...حالا ابوآ ، ویولن ها با صدای بم تر، کنترباس همراهی می کند دوباره ویولن، ادامه دارد......
آهنگ در اوج تمام می شود، به نظرم پیروز شدند!
(؟!) mezzo را از ما نگیرد !
....
خوابم نمی آید اما بیهوده می خوابم...دو ساعت اضافه تر...ویولن...ردیف؟!....این پیانو نواز چقدر انگشتانش کشیده اند...چه نرم روی کلاویه های پیانو می روند و می آیند...
